Vandaag staat een route op het programma die tussen een aantal eilanden doorgaat. Van Claire Island varen we naar Dooniver Strand. Via Belnaglea en Bleannahooey door de Achill sound. Het waait iets, maar nog niet veel, als we bij de eerste sound naar binnen varen. Althans dat proberen we, want we hebben de stroming tegen. Via de keerstromingen lukt het toch om via het tweede eilandje uiteindelijk de echte sound binnen te varen. Het aardige is dat in het midden van het vaarwater een grote zandbank ligt die ik daar niet had verwacht. Toen was het nog grappig want na een uurtje varen wordt de zandbank steeds groter totdat de bank beeldvullend is en al het water weg is. Tsjeee, de hele sound staat droog!!
We wachten maar op het tij en gaan wat boodschappen halen. Omdat ik me gister wat heb laten verbranden in de zon koop maar een lekkere tube aftersun. Heerljik verkoelend op de huid. (Jammer dat ik toen nog niet doorhad dat de aftersun een aftertan had en mijn huid en vooral handen steeds oranjer werden, wat overigens wel weer bij mijn boot past!)
Het opkomende water heeft nog een verassing in petto. Daar waar het water de sound in loopt ligt een brug met een vrij nauwe opening. De trouwe lezertjes van mijn verhalen vermoeden al wat er aan de hand is. Een stroomversnelling in en achter de brug maakt het nog even extra spannend. We hebben stroom tegen en moeten onder de brug door. Via allemaal keertstroompjes, aanzuiging en andere technische stroom geintjes lukt het me om er doorheen te komen. Paul red het ook alleen Marian ziet het niet zitten om met haar zware boot vlak langs de brugpeiler te varen. Paul en ik varen weer terug om te overleggen wat we gaan doen. Met de stroom mee gaat het trouwens super snel en is het reuze leuk!. Na een mislukte poging met sleeplijnen beginnen Paul en ik allerlei technische oplossingen uit te vinden. Marian roept ons even tot de orde en zegt: “mannen, jullie zijn er nu al drie keer onderdoor gevaren…’Paul past in mijn boot”. “Als hij zijn boot nou onder de brug doorvaart en terug loopt over de brug en dan in mijn boot stapt dan hoeven we helemaal geen ingewikkelde dingen te doen!!”. “…….eeehhh, tsjeee Marian, wat slim!”. “Dat wij daar niet aan gedacht hebben”. Marian schatert het uit als ze onze beteuterde gezichten ziet: “Ja, slim hé en dat zonder ZVE of Instructeursdiploma, vrouwen logica!!!”, schatert ze nog een keer. Jaja, nou we praten nog wel een keertje Marian!!
Aan het einde van de dag zetten we de tentjes op de oever van een kiezelstrand. Gelukkig kunnen de tentjes op het gras staan en hoef ik mijn slaapmat niet om een paar keien heen te vouwen. Het uitzicht is prachtig en achter ons ligt een veenmeertje dat afwatert op het kiezelstrand. Na een tweede lange dag is het mooi geweest.
We wachten maar op het tij en gaan wat boodschappen halen. Omdat ik me gister wat heb laten verbranden in de zon koop maar een lekkere tube aftersun. Heerljik verkoelend op de huid. (Jammer dat ik toen nog niet doorhad dat de aftersun een aftertan had en mijn huid en vooral handen steeds oranjer werden, wat overigens wel weer bij mijn boot past!)
Het opkomende water heeft nog een verassing in petto. Daar waar het water de sound in loopt ligt een brug met een vrij nauwe opening. De trouwe lezertjes van mijn verhalen vermoeden al wat er aan de hand is. Een stroomversnelling in en achter de brug maakt het nog even extra spannend. We hebben stroom tegen en moeten onder de brug door. Via allemaal keertstroompjes, aanzuiging en andere technische stroom geintjes lukt het me om er doorheen te komen. Paul red het ook alleen Marian ziet het niet zitten om met haar zware boot vlak langs de brugpeiler te varen. Paul en ik varen weer terug om te overleggen wat we gaan doen. Met de stroom mee gaat het trouwens super snel en is het reuze leuk!. Na een mislukte poging met sleeplijnen beginnen Paul en ik allerlei technische oplossingen uit te vinden. Marian roept ons even tot de orde en zegt: “mannen, jullie zijn er nu al drie keer onderdoor gevaren…’Paul past in mijn boot”. “Als hij zijn boot nou onder de brug doorvaart en terug loopt over de brug en dan in mijn boot stapt dan hoeven we helemaal geen ingewikkelde dingen te doen!!”. “…….eeehhh, tsjeee Marian, wat slim!”. “Dat wij daar niet aan gedacht hebben”. Marian schatert het uit als ze onze beteuterde gezichten ziet: “Ja, slim hé en dat zonder ZVE of Instructeursdiploma, vrouwen logica!!!”, schatert ze nog een keer. Jaja, nou we praten nog wel een keertje Marian!!
Aan het einde van de dag zetten we de tentjes op de oever van een kiezelstrand. Gelukkig kunnen de tentjes op het gras staan en hoef ik mijn slaapmat niet om een paar keien heen te vouwen. Het uitzicht is prachtig en achter ons ligt een veenmeertje dat afwatert op het kiezelstrand. Na een tweede lange dag is het mooi geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten